Αξιοθέατα
Ήλια Αιδηψού – Αξιοθέατα
Η Εύβοια έχει πολλά πανέμορφα μέρη και ενδιαφέροντα αξιοθέατα όπου οι επισκέπτες της αξίζει να επισκεφθούν. Δείτε μερικά απο αυτά.
ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΗΛΙΩΝ
Στην ΝΔ πλευρά του όρους Τελέθριον και σε απόσταση 7 χλμ. από τα Ήλια, βρίσκεται το ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου σε υψόμετρο τετρακοσίων μέτρων, χτισμένο σε μαγευτική τοποθεσία. Η θέα από το δρόμο είναι πανοραμική – από ψηλά τα Ήλια φαίνονται σαν ζωγραφιά.Πρόκειται για παλαιά μονή του 15ου αιώνα θαυμάσια ανακαινισμένη, με εκπληκτικό ξυλόγλυπτο τέμπλο, πολλά κειμήλια που διασώθηκαν από βαρβαρικές επιδρομές, και άγια λείψανα.Κατά την παράδοση, η κατακόμβη του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου υποκάτω της μονής, προϋπήρχε του μοναστηριού και ανακαλύφθηκε έπειτα από όραμα πιστού βοσκού της γύρω περιοχής μαζί με θαυματουργή εικόνα του Αγίου Ιωάννου.
Σήμερα υπάρχει εικόνα του Προδρόμου στο περίτεχνα σκαλισμένο τέμπλο. Η κατακόμβη ονομάζεται και «Εύρεση», διότι εκεί βρέθηκε θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου. Επίσης ονομάζεται και «Αλογοπατησιά», διότι άκόμη και σήμερα θεωρείται σύνηθες φαινόμενο η εμφάνιση του Αγίου Γεωργίου Καβαλάρη ή το άκουσμα του ποδοβολητού του αλόγου. Λέγεται ότι πριν από αρκετά χρόνια υπήρχε ίχνος από το πάτημα του αλόγου. Δυστυχώς ο χώρος στρώθηκε με τσιμέντο και πλάκες.
Σύμφωνα με αφηγήσεις μαρτύρων, απέναντι από το σημείο όπου βρίσκεται σήμερα το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, στο Βαλαντοβούνι, έλαμπε ουράνιο φως. Κάποιος ευλαβής μοναχός, έπειτα από προσευχές και ικεσίες ξεκίνησε να πάει προς το σημείο εκείνο για να διαπιστώσει περί τίνος επρόκειτο. Εκεί βρήκε την εικόνα του Αγίου Γεωργίου Τροπαιοφόρου. Στον ύπνο του τον επισκέφτηκε ο άγιος, οοποίος του υπέδειξε να ανεγείρει μονή πάνω από την κατακόμβη. Ο ευλαβής ασκητής σκόπευε να αφιερώσει μονή στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, κάτι που αποτέλεσε την αφετηρία ίδρυσης του νυν μοναστηριού.
Κατά την Τουρκοκρατία το ιερό αυτό μέρος που πρόσφερε μεγάλες υπηρεσίες στο υποδουλωμένο Γένος, καταστράφηκε τρεις φορές. Ένα ιστορικό χρονικό της μονής που συντάχθηκε τον Οκτώβριο του 1727 από τον ηγούμενο Ανανία Ιερομόναχο, αναφέρεται σε σούβλισμα 100 ανδρών της ευβοϊκής αυτής περιοχής από τους Τούρκους και στη μη λειτουργία του μοναστηριού επί 20 μέρες. Τους μοναχούς και τους συνασκουμένους πατέρες τούς μετέφεραν οι Τούρκοι στη Χαλκίδα για να τους θανατώσουν.
Όμως ο μεγαλομάρτυς Γεώργιος, με τη δύναμη του Θεού τους ελευθέρωσε. Στη βόρεια πλευρά της μονής βρέθηκαν λείψανα παλαιού τείχους, που μαρτυρούν την ύπαρξη ΄παλαιού πύργου.Το περίτεχνο τέμπλο, το μοναδικό ξυλόγλυπτο σε όλη τη βόρεια Εύβοια, παρουσιάζει πλούσιο φυτικό και ζωικό διάκοσμο, και στις «ποδιές» αναπαριστώνται εικόνες της Π. Διαθήκης βυζαντινής τεχνοτροπίας, διαφόρων αγιογράφων. Πάνω από την Ωραία Πύλη, μια επιγραφή δηλώνει τα στοιχεία κατασκευής: «1834 Μηνί Ιουλίου διά συνδρομής μεν Ηγουμενεύοντος Σεραφείμ ιερομονάχου ΛΙΓΝΑΔΑ».Στη μονή φυλάσσονται τα εξής ιερά λείψανα:
Τμήμα της δεξιάς παλάμης του Αγίου Γεωργίου, ευωδιάζον.
Μεγάλο τμήμα της κάρας της Αγίας Μαρίνας.
Η κάρα του Αγίου Μάμαντος.
Ιερός σπόνδυλος της Αγίας Κυριακής.
Αγκίδα Τιμίου Ξύλου.Επίσης φυλάσσονται τμήματα αγίων λειψάνων πολλών άλλων αγίων.
Η μονή κατέχει μέχρι σήμερα αρκετά μετόχια, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται:
Της Αγίας Μαρίνας στα κάτω Ήλια, του προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου, στην κορυφή του όρους Τελέθριον, του Αγίου Γεωργίου στις «Θέρμες» των Λουτρών Αιδηψού, των Αγίων Ταξιαρχών, ανάμεσα στα Ήλια και στις Ροβιές, των Αγίων Αναργύρων, κοντά στα άνω Ήλια (σχεδόν ερειπωμένος ναός σήμερα).Εκτός του παλαιού ναού υπάρχει στην είσοδο και νέος διώροφος ναός αφιερωμένος σε δύο μοναδικές στο ελληνικό χριστιανικό πάνθεον μορφές: στην αγία Πολυχρονία, μητέρα του Γεωργίου, και στην εξαδέλφη του, την αγία Νίνα, ισαπόστολο της Γεωργίας.
ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΩΣ
Ακολουθώντας το δρόμο προς τις Ροβιές και σε απόσταση 5 χλμ. από τα Ήλια, ο επισκέπτης συναντά ένα νεότερο μοναστήρι αφιερωμένο στην οσία Ειρήνη τη Χρυσοβαλάντου. Πρόκειται για την πρώτη μονή της οσίας Ειρήνης με το νέο «Ιουλιανό» ημερολόγιο.Η μονή είναι χτισμένη σε καταπράσινη πλαγιά, πάνω ακριβώς από τις παιδικές κατασκηνώσεις της Μητροπόλεως Χαλκίδος, και προσφέρει καταπληκτική θέα με υπέροχο μπαλκόνι στον Ευβοϊκό κόλπο. Αποτελεί μετόχι της μονής Αγίου Γεωργίου Ηλίων, με δύο εσωτερικάπαρεκκλήσια κοσμημένα με βυζαντινές αγιογραφίες. Στον ελαιώνα της μονής υπάρχει παλαιά εκκλησία του Ταξιάρχου Μιχαήλ (ανακαινισμένη).
Εκτός από την εσωτερική εκκλησία της οσίας Ειρήνης, υπάρχουν 2 ακόμη εσωτερικά παρεκκλήσια, αφιερωμένα στον όσιο Ονούφριο τον Ασκητή, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 12 Ιουνίου, και στον Άγιο Ιώβ τον Πολύαθλο, ο οποίος εορτάζει στις 6 Μαΐου. Και στα δύο αυτά παρεκκλήσια μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει τις υπέροχες βυζαντινές αγιογραφίες με τις οποίες κοσμούνται.
Στον ελαιώνα της μονής υπάρχει η παλαιά εκκλησία του Ταξιάρχου Μιχαήλ, παλαιού μετοχίου της Μονής Ηλίων, πλήρως ανακαινισμένη. Η εκκλησία τιμά τη μνήμη του Ταξιάρχου στις 8 Νοεμβρίου. Θεωρείται ο προστάτης άγιος του γύρω χώρου, εξού και η ονομασία της περιοχής (Ταξιάρχης Ηλίων).Σήμερα, της μονής ηγείται η γερόντισσα Χρυσοβαλάντη Μοσχοβάκου, συνεπικουρούμενη στο έργο της από δύο μοναχές. Στο γαλήνιο περιβάλλον της μονής, μπορεί κανείς να βιώσει τον μοναχικό τρόπο ζωής.
ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΔΑΦΝΟΚΟΥΚΙ
Ενας θησαυρός στα Ήλια Ευβοίας! Ο καταρράκτης Δαφνοκούκι, ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα σε καταπράσινα δέντρα, βράχια και κελαηδίσματα πουλιών είναι ένα παραδεισένιο τοπίο με κρυστάλλινα νερά που πέφτουν με ορμή σε μια μικρή λιμνούλα. Πρόκειται για έναν θησαυρό στη μέση του πουθενά. Αν είστε ταξιδιώτες που αγαπούν τη δράση και την πεζοπορία, οργανωθείτε και απολαύστε την εξερεύνηση.ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ ΚΕΡΑΣΙΑΣ
Ένα σπάνιο γεωλογικό μνημείο της Φύσης, που ο επισκέπτης αξίζει να το περιλάβει στην εξερεύνηση της ευρύτερης περιοχής, είναι το απολιθωμένο δάσος Κερασιάς μεταξύ των χωριών Κερασιά-Αγία Άννα-Παπάδες. Αριθμεί ηλικία 10 έως 20 εκατομμυρίων ετών, και η περιοχή έχει κηρυχθεί Παλαιοβοτανικό Μουσείο της Ευρώπης. Σε κάποια σημεία του δάσους διακρίνονται πυριτιωμένοι απολιθωμένοι κορμοί δέντρων (π.χ. του κωνοφόρου γιγάντιου δέντρου σεκόια, που σήμερα φύεται στη Β. Αμερική), καρποί, σπέρματα και φύλλα.Στο μέρος εκείνο ζούσαν λιμναία γαστερόποδα και σπονδυλόζωα, ελέφαντες, ιππάρια και ιχθιθήρια (πρόγονοι της ύαινας). Έχει επίσης βρεθεί κρανίο δικέρατου ρινόκερω. Στην πανίδα ανήκαν και κάποια αιλουροειδή σαν λιοντάρια (μαχαιρόδοντες), καμηλοπαρδάλεις με κοντό λαιμό (ελλαδοθήρια), και χαλικοθήρια. Κάποια από αυτά τα ευρήματα εκτίθενται στο πολύ ενδιαφέρον Μουσείο Απολιθωμάτων Κερασιάς.